بوریس کیمیاگرف؛ کارگردانی که فردوسی و رودکی را به سینمای شوروی عرضه کرد
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۰۳
ایراس: بوریس (بِنسیون) آریِویچ کیمیاگرف (زاده ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۰ در سمرقند – درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۷۹ در دوشنبه) کارگردان شهیر تئاتر و سینمای تاجیکستانِ شوروی بود. او در سمرقند به دنیا آمد و از یهودیان سرزمین بخارا بود. شهرت بوریس کیمیاگرف بیشتر برای کارگردانیِ چهار فیلم بر پایه شاهنامه فردوسی و فیلمی درباره رودکی است.
کیمیاگرف در سالهای ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۶ م. هنرپیشه و دستیار کارگردان تئاتر خوقند بود و بین سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ م. هم در بنیاد علوم تربیتی استالینآباد (دوشنبه) تحصیل کرد. نهایتا در سال ۱۹۴۴ از بنیاد دولتی سینماتوگرافی فارغالتحصیل شد.
کیمیاگرف از شاگردان سرگئی آیزنشتاین بود و تاثیر فراوانی از فیلم های او گرفت تا جایی که ساخته هایش خودش هم تقریبا به همان سبک است. البته کیمیاگرف هم همچون آیزنشتاین نفوذ سیاسی زیادی داشت و به همین دلیل هم فیلم هایش با بودجه فراوان و با بازی بهترین بازیگران شوروی ساخته می شدند. او سرانجام کیمیاگرف در حالی که بیمار بود در زیر تیغ جراحی درگذشت و در دوشنبه به خاک سپرده شد.
امروز خانواده اش در تل آویو زندگی میکند. دخترش لیلیا باور دارد که اگر پدرش زنده میبود احتمالاً هرگز نمیگذاشت از تاجیکستان بیرون شوند چراکه علاقه وافری به تاجیکستان داشت.
کارنامه فیلم سازی:
۱۹۵۶ داخونده (بر اساس رمانی از صدرالدین عینی)
۱۹۵۸ وظیفه عالی
۱۹۵۹ قسمت شاعر(فیلمی درباره رودکی شاعر پارسیگو، در سال ۱۹۶۰ م. در جشنواره سینمای آسیا و آفریقا در شهر قاهره جایزه عقاب طلایی را برد.)
۱۹۶۱ بیرق آهنگر
۱۹۶۲ سکوت نخواهد بود
۱۹۶۴ زمان صلح
۱۹۶۶ حسن ارابهکش
۱۹۶۸ با امر دل
۱۹۷۱ کارنامۀ رستم
۱۹۷۳ رستم و سهراب
۱۹۷۵ یک عمر کم است
۱۹۷۶ داستان سیاوش
۱۹۷۹ آدم پوستش را عوض میکند